دور چهارم مذاکرات ایران و آمریکا برگزار گردید، در حالی که بازخوردهای حاکی از خوشبینی نسبی مذاکره‌کنندگان ایران و ایالات متحده، با رویکرد تهاجمی و تهدیدآمیز طرف آمریکایی و تأکید بر خطوط قرمز از سوی دو طرف در روزهای اخیر هیچ سازگاری ندارد.

مقامات ایرانی حسب معمول به گونه‌ای اظهار نظر می‌کنند که گویی خود را برای مذاکرات نامحدود آماده کرده است.

از طرف آمریکایی نیز نقل شده است که مقامات ایالات متحده از دور چهارم گفتگو با ایران دلگرم شده‌اند و مذاکرات با ایران برای ادامه بررسی جنبه‌های فنی پیش خواهد رفت.

این در حالی است که ویتکاف پیش‌تر به صراحت گفته بود که اگر دور چهارم مذاکرات به نتیجه‌ی مطلوب منتهی نشود، روند مذاکرات متوقف خواهد شد.

ادامه‌ی بررسی ابعاد فنی توافق آمریکا با ایران به‌طور ضمنی بر این امر دلالت دارد که یک «چارچوب سیاسی» مورد اتفاق دو طرف حاصل شده است.

اما روشن نیست که آیا آمریکا حفظ چرخه‌ی غنی‌سازی در خاک ایران را پذیرفته، یا ایران قبول کرده است که غنی‌سازی را به طور کامل تعطیل کند؟

*دو حالت را می‌توان متصور شد:

1️⃣ حالت اول. ایران از امتیازهایی پرده‌برداری کرده که پیش از این بعید بوده نسبت به اعطای آن رضایت بدهد. آمریکا نیز در ازای دریافت چنین امتیازاتی حق غنی‌سازی ۳.۶۷ درصد در خاک ایران را پذیرفته و از موضع صلب خود در روزهای اخیر مبنی بر تعطیلی کامل چرخه‌ی غنی‌سازی در خاک ایران عقب نشسته است.

2️⃣ حالت دوم. گفت وگوها مثبت نبوده و هیچ طرفی از خطوط قرمز خود عقب‌نشینی نکرده است؛ اما آمریکا با ایران توافق کرده است از آن‌جایی که سفر ترامپ به منطقه نزدیک است، طرفین با تظاهر به سازنده بودن گفت وگوها، با رویکردی مثبت دور چهارم گفت وگوها را تمام کنند و خبر شکست مذاکرات اعلام نشود تا ببینند در آینده چه خواهند کرد.

دلیل چنین اقدامی نیز این است که ترامپ باید بتواند در سفر خود به منطقه، مذاکرات با ایران را مقرون به نتیجه و دارای دستاوردهای ملموس اعلام کند و در امتداد اعلام صلح با مقاومت یمن، توافق قریب‌الوقوع با آمریکا را نیز به دولت‌های عربی به ویژه عربستان سعودی بفروشد.

ایالات متحده بر این گمان است که افزایش احتمال توافق آمریکا با ایران می‌تواند به رفع نگرانی‌های امنیتی دولت‌های عربی و در رأس آنان عربستان سعودی در خصوص برنامه‌ی هسته‌ای ایران منجر شود و به آنان مژده دهد که فضای منطقه از تهدیدهای نظامی به سوی پروژه‌های اقتصادی و سرمایه‌گذاری‌های زیرساختی، مانند چشم‌انداز ۲۰۳۰ عربستان و طرح‌های توسعه‌ای امارات، سوق پیدا خواهد کرد.